De zon komt op in het Oosten, gaat onder in het Westen, en doet dit al enkele miljard jaren. De indruk dat de zon rond de aarde draait ligt voor de hand en tot voor enkele eeuwen was iedereen ervan overtuigd dat dit echt zo was. Als iedereen het gelooft, lijkt het de waarheid te zijn ook al is het een illusie of een leugen. Het idee dat de aarde rond de zon draait werd wel eens geopperd door enkele intelligente oude Grieken maar daar bleef het bij. Vast gekluisterd aan de aarde kon de mens zich niet vrij door het heelal bewegen om de werkelijkheid correct te observeren. Het was de intelligente Copernicus die in de zestiende eeuw wiskundig bewees dat de aarde dan toch rond de zon draait ook al lijkt het andersom als we op een zonnige dag dromerig het luchtruim inkijken. Hij doorprikte de illusie dat de zon rond de aarde draait. Vandaag is het niet alleen wiskundig bewezen dat de aarde rond de zon draait maar laten ruimtetuigen het ons ook letterlijk zien. Met behulp van een eenvoudig model van ons zonnestelsel en zonder de kennis van moeilijke wiskunde en astronomie leren we op school dat de aarde rond de zon draait ook al blijft het intuïtief anders aanvoelen. Alleen wie een grondige kennis heeft van wiskunde en astronomie kan begrijpen dat de aarde rond de zon draait, de anderen nemen het zonder bewijs aan. Het geocentrisme, het idee dat de aarde het centrum van het heelal is waarrond de zon en de sterren draaien is niet de enige leugen die nagenoeg de hele mensheid als waarheid gold. Pas na de ontwikkeling van de wiskunde en de technologie kon het heliocentrisme, het idee dat de aarde rond de zon draait de leugen van het geocentrisme ontmaskeren.
Op volwassen leeftijd beseffen we dat we als kind onbewust in de illusie leefden dat alles onveranderlijk was. De wereld zoals een kind de wereld leert kennen is onveranderlijk, ook al beseft een kind dat zelf niet. Tijdens het opgroeien, groeit ook het omgevingsbewustzijn en het zelfbewustzijn. We worden ons bewust dat ons lichaam en de omgeving veranderen. De onbewuste illusie van onveranderlijkheid maakt plaats voor het bewuste besef van veranderlijkheid. In de loop van ons leven verdwijnen mensen door overlijden, worden nieuwe mensen geboren, huizen worden afgebroken en nieuwe worden gebouwd, nieuwe technologie en toestellen worden ontwikkeld, ..... Wie het geluk heeft oud te mogen worden leeft in een heel andere wereld dan bij zijn geboorte, zeker de laatste eeuwen. Maar niet alles verandert tijdens ons leven. De zon komt elke morgen op en gaat elke avond onder, de zeeën en oceanen, de continenten en hun bergen blijven schijnbaar. De mens als soort, elke diersoort en plantensoort blijft schijnbaar onveranderd tijdens ons leven. Al honderden eeuwen lang zien mensen deze schijnbare onveranderlijkheid van de sterren, de zon, de planeten en de maan, van de aarde en zijn zeeën, continenten en bergen en van alle levende wezens. Het is hoorbaar in de verhalen van alle oude culturen. Het gaf hen de indruk dat alles is zoals het was en dat alles zal blijven zoals het is, onveranderlijk! Tot bijzonder intelligente mensen het heelal, de aarde en zijn levende wezens nauwkeuriger observeerden en onderzochten waaruit de wetenschappen geologie, geografie, biologie, astronomie, paleontologie, chemie, fysica, ..... groeiden. Het werd voor deze mensen de voorbije eeuwen steeds duidelijker dat de indruk van onveranderlijkheid een illusie is. Sterren worden geboren en sterven, continenten verschuiven en botsen, bergen groeien en eroderen, dier- en plantensoorten komen en gaan. Alles is veranderlijk en evolueert, maar zo tergend traag dat niemand het ooit kan merken tijdens zijn eigen leven. Onveranderlijkheid is een illusie maar als iedereen het gelooft, lijkt het de waarheid te zijn ook al is het een illusie of een leugen. Ook de mens als soort ontsnapt niet aan deze veranderlijkheid en evolueert. Alle huidige dier- en plantensoorten, de mens incluis zijn ontstaan uit vroegere soorten en als we ongeveer 3,5 miljard jaar teruggaan in de tijd blijkt dat alle levende wezens zijn ontstaan uit eencellige organismen. Dit is zonder jarenlange studie van de biologie, geologie, paleontologie en andere wetenschappen niet te begrijpen! Het is in strijd met ons eeuwenoud gevoel van onveranderlijkheid. Darwin heeft bewezen dat ook de mens evolueert en niet onveranderlijk is, en dat we gemeenschappelijke voorouders hebben met de apen. Voor iemand die geen grondige kennis heeft van wetenschappen is het onmogelijk om de evolutieleer als waarheid te aanvaarden. Een mens zonder grondige kennis van biologie, geologie en paleontologie blijft geloven in het creationisme, het idee dat alle levende wezens als onveranderlijk zijn geschapen, blijft geloven in het scheppingsverhaal van de bijbel geschreven naar ons natuurlijk gevoel van onveranderlijkheid in een tijd toen de mens nog niet beschikte over de wetenschappelijke kennis van vandaag. Het leven op aarde lijkt een miljarden jaren oude stamboom te hebben waarvan onze eigen familiestamboom die we opdiepen uit oude archieven een minuscuul onooglijk klein twijgje is in de hoogste toppen ervan. Het idee dat de mens, alle diersoorten en plantensoorten onveranderlijk zijn is een voor de hand liggende illusie omdat de schijnbare onveranderlijkheid in werkelijkheid een voor de mens onzichtbare veranderlijkheid is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten